Czym się różni delegowanie od spychologii? #2
Uwaga. Nie chodzi o zadania, które należą do zadań pracownika.
Jeśli jestem zatrudniona jako sprzątaczka, to sprzątam i nie mam pretensji, że otrzymuję zadanie umycia korytarza. Ale jeśli mój szef ma za zadanie robienie zakupów środków czyszczących, ale zapomniał czegoś kupić i „deleguje” mi zadanie, żebym pobiegła do sklepu i przytachała osiem butli „Czystexu”, an dodatek robi to po raz trzeci w tym miesiącu, to jest to spychologia a nie delegowanie.
Jeśli jestem handlowcem, to jest oczywiste, że jeżdżę do klientów, zbieram zamówienia, przesyłam zamówienia, przypominam klientom o zaległych płatnościach.
Pewnego dnia mój szef zleca mi zebranie danych od wszystkich handlowców na temat przeterminowanych płatności. Hmm, to może być dla mnie ciekawe wyzwanie. Nigdy tego nie robiłam, teraz nauczę się robić zestawienia, być może okaże się, że będę musiała trochę przypominać, egzekwować zadanie. Mam szansę nauczyć się czegoś nowego*.
Ale jeśli ten sam szef deleguje na mnie zadanie sprawdzania czy mamy w biurze potrzebne materiały biurowe i zamawianie ich, tylko dlatego, że on nie lubi kontaktu z panią Krysią z administracji, która zawsze „marudzi”, ponieważ zużywamy za dużo papieru, to już może być „spychologia”.
*może to na dodatek być zgodne z moją chęcią rozwoju, ponieważ zamierzam w przyszłości być menedżerem sprzedaży i w ten sposób „zbieram pierwsze szlify”
A Ty – delegujesz czy stosujesz spychologię?
Odpowiedz sobie na kilka pytań.
Jaka jest Twoja motywacja, kiedy przekazujesz zadanie?
- a. Zadanie Cię nudzi lub bardzo go nie lubisz
b. Chcesz poszerzyć umiejętności pracownika, - a. Masz bardzo dużo zadań, wybierasz zadania najmniej satysfakcjonujące (dla ciebie i innych) i przekazujesz je pracownikom.
b. Masz bardzo dużo zadań, przekazujesz zadania rozwijające pracowników, sprawiedliwie rozdzielasz trochę „nudów” dla siebie i trochę dla innych - a. Uważasz, że Twoi pracownicy są mało inteligentni i nie poradzą sobie z czymś bardziej ambitnym, dlatego delegujesz zadania proste i mniej atrakcyjne, ale robisz dookoła otoczkę, opowiadając jakie są ważne dla organizacji i ambitne
b. Doceniasz wiedzę pracowników, kiedy przekazujesz zadanie uczciwie mówisz dlaczego jest ważne. Wspierasz rozwój pracowników, delegując także trudne zadania.Jeśli wszędzie wybrałeś „a”, to oznacza, że twoi ludzie mają z Tobą problem.
A jeśli oni mają problem, ty za chwilę też będziesz go miał (o ile już nie masz) – ich motywacja spada, przestają się angażować w nowe zadania, nawet kiedy w końcu dostają ciekawe, rozwijające zadanie, traktują je lekceważąco.
Jeśli wybrałeś „b”, to świetnie tylko uważaj, żeby nie delegować za dużo na raz :-) .
Co zrobić, jeśli Ty masz szefa, który zamiast delegować, stosuje „spychologię”?
- Planuj swoją pracę. Zapisuj w kalendarzu zadania, które masz zrealizować, planuj czas ich realizacji, ustalaj priorytety
- Jeśli masz czas by wykonać zadanie, nawet takie, które uważasz za „spychologię” – wykonaj je. Dopytaj jaki jest cel zadania, dlaczego jest ważne. Nie atakuj! Naprawdę się dowiedz. Może się okazać, że to co Tobie się wydaje, na pierwszy rzut oka, „spychologią” jest czymś istotnym i wartościowym.
- Jeśli masz wiele zadań i szef zleca Ci kolejne, zapytaj, z jakiego zadania masz zrezygnować, by wykonać właśnie to. Negocjuj terminy wykonania zadania.
Jeśli masz dość i uważasz że dłużej tak nie będziesz pracować - W (przed, przed)ostateczność – idź do szefa na poważną rozmowę. Przygotuj się. Powiedz, że wybrałeś tę pracę ponieważ miałeś robić zadania A,B,C, które są dla Ciebie ważne i wierzysz, że też są ważne dla firmy. Jednak ostatnio coraz więcej robisz zadań D,F,G co powoduje, że nie masz jak skupić się na A,B,C. Dlatego prosisz byście ustalili co jest Twoimi priorytetami.
- W (przed) ostateczności idź do szefa swojego szefa i poważnie porozmawiaj, że masz problem.
Dlaczego to (przed)ostateczność? Bo już wiesz, że za chwilę możesz być bardzo zmotywowany, by szukać innego miejsca dla siebie. Ale jeszcze dałeś szansę firmie :-)
- W ostateczności idź szukać innego miejsca.
